Επέστρεφε ξανά στην ανάμνηση: μια σταγόνα ξεγλίστρησε και κύλησε στο πρόσωπό της, αφήνοντας το αλμυρό σημάδι της από την θάλασσα που την αγκάλιαζε εκείνη την στιγμή, αφημένη – παραδομένη - ελεύθερη πάνω στους ήρεμους κυματισμούς της να συντονίζει τον ρυθμό της, να νιώθει τα μαλλιά της να λικνίζονται μαζί της σε έναν υγρό χορό, με την οσμή της θαλασσινής αύρας να την δροσίζει, με τα μάτια της κλειστά και το εκτυφλωτικό φως του ήλιου να εισχωρεί σε κάθε πόρο του κορμιού της μετατρέποντας την ίδια σε μια φωτεινή αχτίδα - ξέρει ότι βρίσκεται εκεί αλλά ο νους της έχει πλημυρίσει από μια φωτεινή λευκότητα και σαν να έχει σβήσει όλες τις άλλες καταχωρήσεις, ενώ τα αφτιά της που είναι βυθισμένα μέσα στο νερό αποκόψαν κάθε ήχο από το περιβάλλον και η καρδιά του κόσμου είναι τώρα ο χτύπος της καρδιάς της που την ακούει μαζί με τον υπόκωφο ήχο που βγάζουν οι αργές και μικρές ανάσες της, με όλες αυτές τις θαλασσινές αισθήσεις να την τυλίγουν σαν υγρό σεντόνι και καθώς εκείνη κουνάει τα ακροδάχτυλά της και το αγγίζει, εισχωρεί η απαλή του αίσθηση μέσα τους για να την πάρει μαζί της, όταν πια θα έχει φύγει από εκεί.
I Just Wanted to Make You Something Beautiful · Samuel Gallo & Industries of the Blind
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου